- naraić
- naraić {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}raić {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
naraić
Look at other dictionaries:
naraić — dk VIa, naraićraję, naraićraisz, naraićraj, naraićraił, naraićrajony narajać ndk I, naraićam, naraićasz, naraićają, naraićaj, naraićał, naraićany, pot. «polecić, zarekomendować, podsunąć komuś kogoś albo coś; nastręczyć» Naraili mu bogatą żonę … Słownik języka polskiego
raić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, raję, rai, raj, rajony {{/stl 8}}– naraić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} polecać kogoś (zwykle o swataniu) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Raić komuś pannę. Naraić komuś kawalera. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
nastręczyć — dk VIb, nastręczyćczę, nastręczyćczysz, nastręczyćstręcz, nastręczyćczył, nastręczyćczony nastręczać ndk I, nastręczyćam, nastręczyćasz, nastręczyćają, nastręczyćaj, nastręczyćał, nastręczyćany 1. «nasunąć, podsunąć, dostarczyć» Wypadek… … Słownik języka polskiego
